Saturday, April 26, 2008

വാക്ക്

മൌനമാണെന്റെ വാക്ക്

പറയാനുള്ളതും

മറന്നുവച്ചതും

പറയാതെപോയതുമെല്ലാം

അതിലുണ്ട്,

ഒറ്റവാക്കില്‍

എല്ലാം പറഞ്ഞുതീര്‍ക്കും.

ആരോടും ഒന്നും പറയാനില്ലാതെയായാല്‍

ഞാന്‍ ശബ്ദിച്ചു തുടങ്ങും.

ആ അര്‍ത്ഥമില്ലായ്മയില്‍ നിന്നും എന്നെ

അറിയാന്‍ നോക്കിയാല്‍

തോറ്റുപോവുകയേയുള്ളൂ നീ.

ഇനിയെങ്കിലും എന്റെ മൌനത്തെ

കേള്‍ക്കാന്‍ പഠിക്കണം,

ഇല്ലെങ്കില്‍ നീ എന്നെ അറിയുകയേയില്ല...

7 comments:

കാഴ്‌ചക്കാരന്‍ said...

അനിയാ എഴുത്തു തുടരുക. നല്ല വാക്കുകള്‍ നിങ്ങളിലുണ്ട്‌

Unknown said...

കാഴ്ചക്കാരാ... നന്ദി..നല്ല വാക്കുകള്‍ക്ക്, വന്നതിനും വായിച്ചതിനും

ഫസല്‍ ബിനാലി.. said...

നല്ല വരികളും, ആശയവും
ആശംസകള്‍

siva // ശിവ said...

കവിത നന്നായി...കേട്ടോ...ആശംസകള്‍...

ശ്രീ said...

നന്നായിട്ടുണ്ട്.
:)

അരുണ്‍ രാജ R. D said...

അനിയാ മനോഹരമായ കവിത.

തോന്ന്യാക്ഷരങ്ങള്‍ said...

സത്യമാണത്...
നീ കൂടുതല്‍ വാക്കുകള്‍ പറയുമ്പോഴാണ്
അത് അശാന്തിയിലേക്ക് പകുത്തുപോകുന്നത്...
നിന്‍റെ മൌനത്തെ ഞാന്‍ വായിക്കുന്നു....